Abcessen bij honden zijn zakken met pus ergens in het lichaam, meestal in de huid, mond, tussen de tenen of in de lichaamsholte. Er zijn veel soorten abcessen bij honden, en ze kunnen variëren van klein en oppervlakkig tot groot en gevaarlijk.
Meestal verschijnen ze bij honden als punten van plotselinge, pijnlijke zwellingen die stevig kunnen aanvoelen of zacht en geleiachtig kunnen zijn. Andere vormen zich echter inwendig of diep in het weefsel en verschijnen niet aan de buitenkant van de huid. Abcessen kunnen ook scheuren en een slecht ruikende, met pus gevulde vloeistof lekken.
Hoe u een sterke band tussen u en uw hond kunt behouden
Advertentie
Als u tekenen van een abces bij uw hond ziet, dan moet u uw dierenarts raadplegen voor een diagnose en behandeling. Hier leest u wat u moet weten over de oorzaken, symptomen en behandeling van abcessen bij honden.
Oorzaken van abcessen
(Afbeelding Credit: Getty Images)
Abcessen hebben veel mogelijke oorzaken, maar ontstaan meestal wanneer een wond geïnfecteerd raakt met bacteriën. Abcessen ontstaan als reactie op deze bacteriën wanneer een wond onbehandeld blijft.
Pasteurella multocida is de bacterie die het vaakst huidinfecties bij honden veroorzaakt. Staphylococcus intermedius is een andere bacterie die abcessen veroorzaakt, en deze kan meestal behandeld worden met zalf.
Verwondingen die vaak geïnfecteerd raken met bacteriën die abcessen veroorzaken, zijn wonden in de bek door scherpe voorwerpen, bijtwonden van andere dieren en ingegroeide haren.
Bepaalde rassen hebben aanleg voor het ontwikkelen van abcessen. Dit zijn onder andere de Chinese Shar-Pei, Engelse Bulldog en Labrador Retriever, die allemaal korte, stugge haren hebben die teruggeduwd kunnen worden in de haarzakjes en geïnfecteerd kunnen raken, met abcessen tussen de tenen als gevolg.
(Foto Credit: Getty Images)
Buitenhonden zijn ook vatbaarder voor abcessen.
Verwondingen aan huid, mond en longen komen vaker voor bij wedstrijd- of buitenhonden, omdat ze meer mogelijkheden hebben om in contact te komen met scherpe, vuile voorwerpen of om grasaren in te slikken of te inhaleren, wat scherpe zaden zijn die zich in weefsel kunnen graven.
Honden die niet gecastreerd of gesteriliseerd zijn, hebben ook de neiging om abcessen te ontwikkelen omdat ze vaker met andere dieren vechten en bijtwonden oplopen. Bovendien lopen oudere reuen die niet gecastreerd zijn een hoger risico op prostaataandoeningen, wat kan resulteren in prostaatabcessen, en lopen niet-gesteriliseerde oudere teven een hoger risico op borstklierinfecties die kunnen resulteren in abcessen.
Andere oorzaken zijn geïmpacteerde anaalzakken, bloedinfecties die tot leverabcessen leiden, tandbeschadigingen die wortelabcessen kunnen veroorzaken, en oor-, sinus- of mondinfecties die hersenabcessen kunnen veroorzaken.
Bijna elke wond, zelfs een kleine, kan geïnfecteerd raken en een abces in het lichaam veroorzaken.
Symptomen van abcessen
(Afbeelding Credit: Getty Images)
Er zijn veel mogelijke symptomen die bij een abces kunnen optreden. Uw dierenarts kan een uitstrijkje maken en een bloedtest doen om te bepalen welk type bacteriële infectie het veroorzaakt en of die infectie zich naar de bloedbaan heeft verplaatst.
Hier zijn enkele tekenen van een abces waar u op moet letten:
- Pijn, ontsteking, zwelling en roodheid op de plek
- Warmte op de plaats
- Verlies van eetlust
- Koorts
- Futloosheid
- Overmatig likken of kauwen van de plek
- Haaruitval op de plaats
- Bloeden of sijpelen rond de wond
- Zwarte of stinkende huid (indien onbehandeld)
Afhankelijk van de locatie van de infectie kunnen er andere specifieke verschijnselen optreden.
Een hond met een wond van geïnfecteerde anaalzakjes kan bijvoorbeeld met zijn billen over de grond schuiven. Een hond met een longabces kan tekenen als hoesten of ademhalingsmoeilijkheden vertonen.
Inwendige abcessen zijn moeilijk te diagnosticeren zonder veterinaire tests en instrumenten, en ze kunnen weinig of geen uiterlijke tekenen geven.
Behandeling voor abcessen
(Afbeelding Credit: Getty Images)
De meeste uitwendige abcessen kunnen door een dierenarts behandeld worden als een eenvoudige, poliklinische procedure. Deze behandeling omvat meestal het doorprikken van het abces voor een goede drainage of het operatief verwijderen ervan.
Soms is verdoving nodig. Antibiotica zijn een must om verdere infectie te bestrijden en te voorkomen.
Er kunnen ook ontstekingsremmers worden voorgeschreven om de zwelling te verminderen. De plaats van het abces moet in de gaten worden gehouden om een goede genezing te verzekeren, en later zal waarschijnlijk een follow-up dierenartsonderzoek nodig zijn.
Een dierenarts kan een Elizabethaanse halsband of bandages aanraden om likken en kauwen te voorkomen. U kunt ook plaatselijke zalven of oplossingen voor toekomstige huidproblemen gebruiken om infecties te voorkomen.
Voor sommige abcessen kan uw dierenarts een meer specifieke behandeling gebruiken.
Tandwortelabcessen kunnen bijvoorbeeld behandeld worden door de aangetaste tand te trekken of een wortelkanaalbehandeling uit te voeren. Long-, lever- en alvleesklierabcessen kunnen een operatie vereisen. Geïnfecteerde anaalzakjes kunnen ook operatief verwijderd worden.
Dierenartsen kunnen de meeste abcessen zonder verdere complicaties verwijderen, maar inwendige abcessen die scheuren kunnen bacteriën naar andere organen en lichaamsdelen verspreiden. Daarom is het belangrijk om abcessen snel en grondig te behandelen.
