Wetenschappers die zich bezighouden met onderzoek naar het ouder worden, spreken hun ongenoegen uit over de mogelijke beëindiging van een belangrijke studie op dit gebied – het Dog Aging Project. Dit project heeft zowel de mentale als de fysieke aspecten van het ouder worden bij ongeveer 50.000 honden onderzocht, en heeft ook een klinisch onderzoek gedaan naar een medicijn dat de levensduur van de dieren zou kunnen verlengen. Zoals Science meldde, maken de organisatoren van het project zich echter zorgen over de kans dat ze dit jaar de financiering van het National Institute on Aging (NIA) zullen verliezen. Het NIA heeft minstens 90% van het jaarlijkse budget van het project verstrekt, momenteel ongeveer $7 miljoen.
“Het is een groot verlies als dit project bij honden niet doorgaat,” zei João Pedro de Magalhães, een gerontoloog aan de Universiteit van Birmingham. Hij beweert dat grote, langlevende diermodellen belangrijke informatie bieden over menselijke veroudering. Biogerontoloog Steve Austad van de Universiteit van Alabama in Birmingham versterkt dit door te zeggen dat dit onderzoek wel eens het meest verhelderende onderzoek naar veroudering buiten de mens zou kunnen zijn. Magalhães noch Austad nemen deel aan het onderzoek. De 2-jarige teckel van Austad neemt echter wel deel aan het project.
Koe probeert uit slachthuis te breken. Godzijdank voor wat er daarna gebeurt 
Advertentie
Organisatoren vechten om onderzoek naar hondenveroudering te behouden
Volgens The New York Times maken de organisatoren van het project zich zorgen over de voortzetting van de financiering, na de middelmatige scores op de late verlengingsaanvraag van vorig jaar. Ze zijn momenteel bezig met het verzamelen van fondsen uit verschillende bronnen. Bovendien zijn ze een petitie gestart om er bij de directeur van de National Institutes of Health op aan te dringen de financiering te herstellen. Daniel Promislow, de mededirecteur van het project en een evolutionair geneticus aan de Universiteit van Washington (UW), verklaarde: “Ik doe er alles aan om [het project] in zijn huidige vorm gaande te houden.”
Terwijl laboratoria die zich richten op langlevendheidsonderzoek voornamelijk knaagdieren en andere kleine dieren gebruiken, dienen honden volgens Matt Kaeberlein als de meest invloedrijke modellen bij het bestuderen van verouderingsbiologie. Dit komt doordat tientallen jaren van veterinair onderzoek wetenschappers meer kennis hebben gegeven over de gezondheidsveranderingen die honden in de loop der tijd ondergaan dan knaagdieren. Bovendien leven honden, in tegenstelling tot laboratoriumratten, in dezelfde omstandigheden als mensen en lijden ze vaak aan vergelijkbare ouderdomsziekten, waaronder hartaandoeningen en dementie. “Het is opmerkelijk hoeveel hondenveroudering ons leert over menselijke veroudering,” stelt biochemicus en geneticus Laura Niedernhofer van de Universiteit van Minnesota, die geen deel uitmaakt van het project.
Dat gezegd hebbende, hebben verschillende onderzoekers en bedrijven zich op dit onderzoeksgebied begeven. Het Vaika Project volgde de gezondheid van 103 gepensioneerde sledehonden gedurende vijf jaar tot aan de beëindiging. De Golden Retriever Lifetime Study volgt momenteel meer dan 3000 Golden Retrievers. Talloze bedrijven zijn bezig met het ontwikkelen van therapieën om veroudering bij honden te vertragen. Loyal – een bedrijf uit San Francisco – heeft zelfs voorlopige goedkeuring gekregen van de Food and Drug Administration voor haar eigen medicijn, hoewel de details van deze behandeling niet bekend zijn gemaakt.
Hoe het Dog Aging Project begon
(Foto Credit: FatCamera | Getty Images)
Het Dog Aging Project ging van start in 2014, maar begon pas actief met zijn onderzoek in 2018, na een 5-jarige subsidie van bijna $29 miljoen van het NIA. Hondenouders nemen deel door jaarlijks gezondheidsenquêtes over hun huisdieren in te vullen om de progressie van hun fysieke achteruitgang te volgen. Daarnaast ondergaan bepaalde honden uitgebreide beoordelingen, waaronder het afstaan van DNA en andere monsters, en cognitie- en mobiliteitstesten. Op dit moment hebben wetenschappers het genoom van 1000 honden in kaart gebracht en 14.000 weefselmonsters verzameld.
Gepubliceerde onderzoeken hebben inzichten opgeleverd in de cognitieve achteruitgang van honden, hun aanleg voor tumoren, de invloed van hun voedingspatronen op hun gezondheid en nog veel meer. Bovendien is een lopend klinisch onderzoek erop gericht om te bepalen of het medicijn rapamycine – dat bekend staat om het verlengen van de levensduur van knaagdieren – hetzelfde kan doen bij honden. “Het project begint nu pas echt goed op gang te komen,” zei de chef-dierengeneeskunde Kate Creevy van de Texas A&M University.
Inspanningen om financiële tegenslagen te overwinnen en plannen te maken voor de toekomst
Ondanks de uitdagingen van de COVID-19 pandemie dachten de organisatoren van het project dat ze aanzienlijke vooruitgang hadden geboekt om de verlenging van hun subsidie van het NIA veilig te stellen. De score van de beoordelaar was echter minder positief dan verwacht, waardoor het bijna zeker was dat het onder de financieringslimiet zou vallen, aldus Promislow. Het NIA heeft de subsidieontvangers voor deze ronde nog niet bekendgemaakt, maar hij zegt: “Het is zeer onwaarschijnlijk dat het NIA ons deze cyclus zal kunnen financieren.” Een woordvoerder van het NIA bevestigde dat het agentschap geen commentaar geeft op discussies over subsidies.
De hondengeneticus van Cornell University, Heather Huson, die niets met het onderzoek te maken heeft, benadrukt de noodzaak van langetermijnsteun voor dergelijke projecten. “Je hebt 5 jaar nodig om gegevens te verzamelen,” zei Huson. Huson heeft deelgenomen aan het Vaika-project, dat vorig jaar werd stopgezet, en ze begrijpt heel goed welke uitdagingen dergelijke initiatieven met zich meebrengen. Dit project werd zwaar getroffen door het conflict tussen Rusland en Oekraïne, omdat de belangrijkste financiering afkomstig was van Russische filantropieën.
De leiders van het Dog Aging Project zijn momenteel op zoek naar alternatieve financieringsbronnen om het project het komende jaar te kunnen voortzetten in een poging om sluiting te voorkomen. Ze zijn van plan om in 2025 opnieuw NIA-financiering aan te vragen. Daarnaast is Promislow, samen met andere organisatoren, bezig met het oprichten van een liefdadigheidsstichting. Ze willen tussen de $40 miljoen en $50 miljoen inzamelen voor een schenking om doorlopende financiële steun veilig te stellen.
Huson waarschuwt dat het Vaika Project ook geprobeerd heeft om donoren te overtuigen om onderzoek naar de veroudering van honden te financieren, maar dat dit niet gelukt is. Toch hebben zij en anderen goede hoop dat het Dog Aging Project – dat onverwacht een underdog is geworden – gered kan worden.
