Vorige week stemde de gemeenteraad van Phoenix voor een verbod op de verkoop van puppy- en kittenfabrieken in dierenwinkels binnen de stadsgrenzen. De uitspraak van de gemeenteraad (5 voor, 3 tegen) verenigt hen met een dozijn andere steden in het hele land die de overpopulatie van huisdieren onder controle proberen te krijgen en tegelijkertijd adoptie van huisdieren uit humane bron ondersteunen.
De beslissing komt tot opluchting van voorstanders van dierenwelzijn die een duidelijke openbare boodschap wilden sturen naar dierenwinkels die puppy’s en kittens te koop aanboden en die deze dieren voornamelijk betrokken uit inhumane en overbevolkte fabrieksboerderijen. Het dierenopvangsysteem van Maricopa County euthanaseert momenteel 40 procent van de dieren die hun deuren binnenkomen. Met zulke cijfers lijkt het verminderen van het aantal niet-gesteriliseerde en niet-gecastreerde dakloze dieren die het gebied binnenkomen alleen maar te helpen om meer dieren levend uit de asielen te krijgen.
Koe probeert uit slachthuis te breken. Godzijdank voor wat er daarna gebeurt 
Advertentie
Sommige burgers maken bezwaar en zeggen dat de nieuwe wet onnodig is, weinig effect zal hebben op de zwerfdieren in de county en alleen maar nadelig zal zijn voor verantwoordelijke fokkers. Maar dat argument is nauwelijks steekhoudend. Mensen die op zoek zijn naar een bepaald hondenras kunnen nog steeds naar een raszuivere reddingsorganisatie gaan of naar een kleine fokker die ervoor kiest om zijn dieren direct te plaatsen. Een verantwoordelijke fokker die om de plaatsing van zijn honden geeft, zou er nooit voor kiezen om een volumemakelaar in te schakelen om zijn honden te plaatsen zonder screening of voorlichting, dus hun bedrijf (of hobby, afhankelijk van het volume) zou niet lijden onder een uitspraak als deze. Op grotere schaal zou de verminderde vraag van Phoenix naar onmenselijk opgevoede puppy’s en kittens op de lange termijn gevolgen kunnen hebben voor fokkerijen waarvan de activiteiten afhankelijk zijn van onwetende kopers.
Tegenstanders beweren dat de uitspraak bemoeizuchtig is en dat de overheid mensen niet zou moeten vertellen hoe ze wel of niet een huisdier kunnen krijgen. Maar de overheid bemoeit zich al met beslissingen van consumenten zolang de overheid bestaat, en in veel gevallen, voor het welzijn van dieren, zijn de beslissingen genomen om diegenen te beschermen die zichzelf niet kunnen beschermen. In de VS bestaan regels om dolfijnen te beschermen tegen onnodig leed in visnetten, om de tijd dat vee in reiskratten zit te beperken en om te voorkomen dat wilde papegaaien gevangen en als huisdier verkocht worden. Waarom zouden we enkele van de meest geliefde dieren van ons land – katten en honden – niet opnemen in deze wetten van medeleven?
Phoenix heeft een stap in de goede richting gezet. Met de stadsasielen alleen al (privéreddingen en non-profit privé beheerde dierenasielen in Phoenix niet meegerekend) die meer dan 40.000 dieren per jaar opvangen, kan een stap als deze alleen maar helpen om meer levens te redden. En als het een paar mensen helpt begrijpen dat puppy- en kittenfabrieken geen humane bron voor huisdieren zijn, dan is het een overwinning voor katten en honden overal ter wereld.
