De stille moordenaar: zinktekort bij uw hond

(Afbeelding Credit: Getty Images)

Er is een probleem waar honden mee te maken hebben dat, hoewel het niet erg bekend is, dodelijk kan zijn. En dit probleem, mijn medehondenouders, is zinktekort. Zinktekort komt vooral voor bij Husky’s en Malamutes, maar het wordt ook bij andere rassen geconstateerd, met name bij reuzenrassen (vooral Duitse Doggen en Sint Bernards) en grote rassen, zoals Duitse Herders en Dobermanns. En helaas, zelfs als uw hond niet tot een van deze rassen behoort, kan een zinktekort haar toch treffen. Aangezien dit probleem bij de meeste mensen niet bekend is, maar wel veel honden treft, wilde ik er graag wat informatie over met u delen, vooral hoe u het kunt herkennen en wat u eraan kunt doen.

Voordat we er dieper op ingaan, wil ik u aanmoedigen om zoveel mogelijk onderzoek te doen naar dit probleem als u vermoedt dat uw hond een zinktekort heeft. Er is online heel goede informatie beschikbaar, en u kunt ook met een dierenarts of een gecertificeerd diergeneeskundig natuurgeneeskundige praten (zorg er in beide gevallen voor dat u iemand vindt die bekend is met zinktekort bij honden). Dit geldt vooral als het gaat om het geven van supplementen om te helpen bij een zinktekort: u kunt uw hond schade berokkenen als u onjuist supplementeert, en te veel zink kan dodelijk zijn voor honden.

Koe probeert uit het slachthuis te ontsnappen. Godzijdank voor wat er daarna gebeurt

Advertentie

Laten we eens kijken hoe zink, en omgekeerd een zinktekort, de gezondheid van uw hond beïnvloedt.

(Afbeelding Credit: Getty Images)

Zink en honden

Zink is het op één na meest gebruikte mineraal in het lichaam van uw hond. Als het niet in voldoende hoeveelheden aanwezig is, kan het tot allerlei problemen leiden, en uiteindelijk zelfs de dood tot gevolg hebben. Een zinktekort lijkt vaker voor te komen bij Husky’s en Malamutes; zij lijken een meer dan gemiddelde hoeveelheid zink nodig te hebben (in vergelijking met andere rassen).

Malabsorptie en slechte vertering

Sommige honden kunnen de voedingsstoffen die hun lichaam binnenkomen niet effectief gebruiken. Hier zijn veel redenen voor, maar meestal komt dit doordat hun lichaam vitaminen, mineralen en andere voedingsstoffen in het voedsel niet goed opneemt (malabsorptie) of doordat hun spijsvertering verstoord is (maligestie). Interessant is dat zowel malabsorptie als malvertering vaak verband houden met de voeding van de hond.

Zinktekort: een probleem met meerdere symptomen

Als een hond een zinktekort heeft, vertoont hij vaak verschillende symptomen. In veel gevallen veranderen de symptomen in de loop van de tijd, en verschijnen er andere symptomen naarmate het tekort voortduurt. Omdat de symptomen vaak niets met elkaar te maken lijken te hebben, kan de conventionele behandeling proberen om de symptomen afzonderlijk aan te pakken. Als het onderliggende probleem (zinktekort) echter niet wordt aangepakt, zullen de symptomen aanhouden en steeds erger worden. Het goede nieuws? Met de juiste aanpak kunt u ervoor zorgen dat uw hond geen zinktekort krijgt (en u kunt hem helpen om dit te verhelpen als hij toch een zinktekort heeft). Aangezien een zinktekort verband houdt met de voeding, is het verstrekken van de juiste voeding van groot belang om uw hond in balans en gezond te houden. Maar daarover later meer.

Ik snap dat zink belangrijk is. Maar wat doet het precies?

Na ijzer is zink het meest voorkomende essentiële sporenmineraal in het lichaam van uw hond. Het is een krachtige antioxidant en helpt bij verschillende stofwisselingsprocessen in het lichaam. Zink werkt op zichzelf en samen met andere voedingsstoffen, zoals koper, B-complex vitaminen, vitamine A, calcium en fosfor, om het lichaam te ondersteunen en te helpen bij verschillende essentiële lichaamsfuncties.

Hier komt de clou: hoewel zink een van de belangrijkste sporenmineralen is, heeft het lichaam geen manier om zink op te slaan. Dat betekent dat het lichaam regelmatig voldoende zink nodig heeft; als het dit niet krijgt, zal het een zinktekort krijgen.

Studies hebben aangetoond dat slechts 15-40% van de zink die via de voeding van zoogdieren wordt opgenomen, goed wordt geabsorbeerd, en als een hond problemen heeft met malabsorptie of slechte spijsvertering, is dit percentage zelfs nog lager. Bovendien kunnen bepaalde voedingsmiddelen het voor uw hond moeilijker maken om zink goed op te nemen, waardoor het tekort alleen maar groter wordt.

(Afbeelding Credit: Getty Images)

Veel voorkomende symptomen van een zinktekort

Het lichaam van uw hond gebruikt zink voor veel processen. Er is een volgorde waarin deze processen plaatsvinden; als er niet genoeg zink is, kunnen niet alle processen worden voltooid. Als dit na verloop van tijd consequent gebeurt, zal de gezondheid van uw hond er op verschillende manieren onder gaan lijden. Over het algemeen treden de tekenen van een zinktekort in de volgende volgorde op:

1. Chronische spijsverteringsproblemen (eigenaren gaan er soms van uit dat dit voedselallergieën zijn). Dit omvat vaak diarree en een gebrek aan eetlust (het gebrek aan eetlust wordt soms toegeschreven aan een “kieskeurige eter”).
2. Korstige, verhoogde plekken dermatitis. Deze komen meestal voor rond de ogen, op de snuit, op de poten of op de liezen. Soms ten onrechte gediagnosticeerd als hot spots of huidallergieën.
3. Een onderfunctionerend of overreactief immuunsysteem (met andere woorden, het immuunsysteem is niet in staat om infecties aan te pakken, of het reageert op alles alsof het een bedreiging is). In het algemeen kan uw hond zich in deze fase presenteren met verschillende schijnbaar ongerelateerde ziekten, maar in werkelijkheid zijn ze allemaal gerelateerd aan het immuunsysteem. In dit stadium kan zich kanker ontwikkelen.
4. Een slecht werkende schildklier, wat leidt tot gewichtstoename of -afname, verhoogde of verlaagde eetlust, huid- en vachtproblemen en secundaire infecties. Uw hond kan ook een aanhoudende hoest hebben. De hormoonspiegels van het lichaam zijn op dit moment over het algemeen uit balans.
5. Belangrijke orgaanfalen (waaronder nierfalen, leverfalen en/of hartfalen).
6. Aanvallen. Deze treden op omdat, als er onvoldoende zink is, taurine in de hersenen niet effectief kan functioneren als neurotransmitterafvlakker, en onregelmatige neurotransmitterontstekingen (met andere woorden, toevallen) het gevolg kunnen zijn.

Het is belangrijk om hier op te merken dat, hoewel dit over het algemeen de volgorde van symptomen is die zinktekort volgt, sommige honden deze lijst niet volgen. Ze kunnen een paar symptomen overslaan, of ze kunnen de eerste symptomen overslaan en meteen naar het einde (of bijna het einde) van de lijst springen. Proactief zijn en ervoor zorgen dat uw hond de juiste hoeveelheid zink binnenkrijgt en absorbeert (in plaats van te wachten tot uw hond symptomen vertoont) is het beste beleid om ervoor te zorgen dat uw hond hier nooit mee te maken krijgt.

Nu we de symptomen van een zinktekort bij honden hebben bekeken, laten we ze eens in detail bekijken.

Chronische spijsverteringsproblemen

Chronische spijsverteringsproblemen zijn vaak de eerste indicatoren van een zinktekort. Vooral veel Husky’s lijken last te hebben van diarree en andere spijsverteringsproblemen. Vaak raden dierenartsen de eigenaar aan om van voer te veranderen. Dit lost het probleem meestal niet op, en de hond blijft diarree houden. Door de diarree kan het lichaam het zink niet goed opnemen en ontstaat er een sneeuwbaleffect.

Als een hond chronische spijsverteringsproblemen heeft door een zinktekort, wijst dit er meestal op dat hij niet genoeg zink binnenkrijgt via zijn voeding, of dat hij het niet goed opneemt. De beste bronnen van zink zijn hele rauwe vleessoorten en vis. Diëten die niet voldoende vlees bevatten, of diëten met veel bewerkt vlees, kunnen leiden tot een zinktekort. Daarnaast kunnen diëten met veel maïs, tarwe en/of soja (wat typisch is voor veel verwerkt hondenvoer) leiden tot malabsorptie doordat zink niet beschikbaar is voor het lichaam. Dit komt doordat deze granen bij afbraak fytaten vormen. Fytinezuur bindt zich aan zink in de darm en voorkomt dat het lichaam het goed kan opnemen.

De oplossing? Het geven van een aangepast dieet van rauwe voeding dat uitgebalanceerd en gevarieerd is, zorgt ervoor dat de spijsvertering van uw hond goed blijft werken en dat hij voldoende zink kan verteren en opnemen. En als uw hond symptomen van een zinktekort vertoont, zal dit ervoor zorgen dat u minder geld uitgeeft aan dierenartsrekeningen om de problemen die blijven opduiken, aan te pakken.

(Afbeelding Credit: Kristin Clark, MA, CSAN)

Korstige letsels (zinkgevoelige dermatose)

Als zink niet in voldoende hoeveelheden beschikbaar is, kan het de normale celdeling verstoren, waardoor de huid droog en schilferig wordt. Uiteindelijk beginnen zich verhoogde, korstige laesies te vormen. Ze kunnen ook ontstaan door een onvoldoende functionerend immuunsysteem.

Deze laesies zijn ongemakkelijk en jeuken uw hond. Ze hebben ook de neiging om zich te verspreiden, en hoewel ze vaak reageren op lokale zinkcrèmes, komen ze over het algemeen terug zodra de crème niet meer wordt aangebracht, vaak erger dan voorheen.

Aan het immuunsysteem gerelateerde ziekten

T-cellen helpen bij de goede werking van het immuunsysteem (ze helpen vreemde, binnendringende cellen herkennen, waaronder bacteriën, virussen en kankercellen). Als er niet genoeg T-cellen zijn, of als de T-cellen aangetast zijn, kan het immuunsysteem niet effectief onderscheid maken tussen normale cellen en indringers. Dat kan er weer toe leiden dat het immuunsysteem ofwel overreageert of juist te weinig reageert. En om het nog erger te maken, als u antibiotica gebruikt om aanslepende infecties op te lossen, kan dat nog meer problemen veroorzaken: antibiotica doden de darmbacteriën, wat leidt tot meer spijsverteringsproblemen (en aangezien een zinktekort een spijsverteringsprobleem is, kunt u begrijpen dat het veroorzaken van meer spijsverteringsproblemen een heel slecht idee is).

Het lichaam heeft zink nodig om T-cellen te maken. Het goede nieuws is dat wanneer er voldoende zink is, veel van deze problemen zullen verdwijnen. Daarom is het zo belangrijk om uzelf voor te lichten en ervoor te zorgen dat u proactief te werk gaat om ervoor te zorgen dat aan de voedingsbehoeften van uw hond wordt voldaan.

Problemen met de schildklier

De schildklier is verantwoordelijk voor het produceren van hormonen en het reguleren van hormonen die verantwoordelijk zijn voor de stofwisseling en het functioneren van organen. Als uw hond een tekort aan schildklier heeft (of als het lichaam van uw hond de schildklieren begint aan te vallen vanwege problemen met het immuunsysteem), kan ze (onder andere) last krijgen van haaruitval, een droge en/of schilferige huid, gewichtsproblemen, voortdurende infecties, problemen met de spijsvertering en zelfs orgaanfalen.

Weet u nog dat ik zei dat er een hiërarchie is in hoe het lichaam zink gebruikt? Het lichaam stuurt zink pas naar de schildklier nadat het naar verschillende andere functies is gestuurd. En als er niet genoeg zink is, dan kan het zijn dat het lichaam niets naar de schildklier stuurt. Als dit regelmatig gebeurt, kan de schildklier uiteindelijk onvoldoende hormonen produceren.

Falen van belangrijke organen

Als zink niet in voldoende, regelmatige hoeveelheden beschikbaar is, kan het lichaam de belangrijkste organen niet ondersteunen, waardoor ze uiteindelijk uitvallen.

Aanvallen

Als er niet genoeg zink is, wordt de opname van taurine belemmerd. En zonder voldoende taurine kunnen de neurotransmitters in de hersenen overprikkeld raken en willekeurig gaan vuren. Als dit gebeurt, kan dit leiden tot een toeval. Aanvallen die gerelateerd zijn aan een zinktekort kunnen variëren van Petite Mal tot Grand Mal.

Zink en voeding

Het is waar dat elke hond zink in zijn voeding nodig heeft. Het is ook waar dat Husky’s en Malamutes meer zink nodig hebben dan gemiddeld. Maar niet elke hond (of zelfs niet elke Malamute of Husky) heeft grote hoeveelheden zinksupplementen nodig.

Hoewel ze al duizenden jaren gedomesticeerd zijn, zijn honden nog steeds ontworpen om rauwe voeding van hun soort te eten – rauw vlees, botten, organen en klieren. Honden hebben dezelfde dieetvereisten als wilde hondachtigen, vooral wolven. Dus voordat u supplementen gaat toevoegen, moet u het dieet van uw hond bekijken om te zien of er veranderingen moeten worden aangebracht.

Let bij het bekijken van het dieet van uw hond op de volgende dingen:

• De voeding van uw hond mag geen tarwe, maïs of soja (of andere graansoorten) bevatten.
• De voeding van uw hond moet gebaseerd zijn op heel vlees (in plaats van op bijproducten van vlees of vlees dat sterk bewerkt is). Het eten van rauw vlees kan het zinkgehalte op natuurlijke wijze verhogen (en het lichaam van uw hond kan zink uit rauw vlees relatief gemakkelijk opnemen).
• Als u uw hond een bewerkt brokje geeft, let er dan op dat veel fabrikanten van hondenvoer zink aan het voer toevoegen, maar dan wel een goedkope bron van zink in de vorm van zinkoxide of zinksulfaat. Het lichaam van uw hond kan deze vormen van zink niet gemakkelijk opnemen of gebruiken, en vaak zal dit leiden tot een zinktekort. Nogmaals, een uitgebalanceerd en gevarieerd rauwvoer dat geschikt is voor uw diersoort is de beste manier om ervoor te zorgen dat uw hond voldoende zink binnenkrijgt dat hij of zij goed kan absorberen.

Voedingsmiddelen die van nature veel zink bevatten (indien rauw gevoerd)

• Rundvlees
• Buffel
• Kip
• Eieren
• Geit
• Heilbot
• Lam
• Struisvogel
• Varkensvlees
• Konijn
• Sardine
• Kalkoen

Visolie is een andere goede bron van zink. Houd er echter rekening mee dat te veel visolie vitamine E kan uitputten, te veel vitamine A kan leveren en een onevenwichtige verhouding tussen omega-3 en omega-6 vetzuren kan veroorzaken. Als u overweegt om uw hond visolie te geven, overweeg dan alle andere bronnen van essentiële vetzuren (EFA’s) in haar voeding om er zeker van te zijn dat u niet te veel geeft.

(Afbeelding Credit: Kristin Clark, MA, CSAN)

Zink aanvullen

Als u een aangepast dieet geeft, maar uw hond vertoont geen verbetering, dan moet u misschien zink aanvullen. Een commercieel supplement is Zinpro, een organisch supplement van zinkmethionine. Het lichaam van uw hond kan dit type zink gemakkelijk in de bloedbaan opnemen.

Er zijn ook andere zinkmineraalsupplementen verkrijgbaar, maar voordat u op deze manier gaat supplementeren, moet u een aantal dingen in gedachten houden:

• Het lichaam heeft geen manier om zink op te slaan, dus het moet het regelmatig in voldoende hoeveelheden binnenkrijgen.
• Onderzoek suggereert dat honden veel meer zink nodig hebben dan mensen (tot 100 mg per dag, terwijl mensen over het algemeen minder dan 15 mg per dag nodig hebben).
• Over het algemeen kunt u alleen aan uw hond zien dat hij een zinktekort heeft als hij een van de tekenen krijgt die ik eerder heb besproken
• Niet alle vormen van zink werken even goed voor honden
• Zinksupplementen werken het beste als ze vier uur na het eten van uw hond worden gegeven (vier uur erna geven in plaats van tijdens de maaltijd vermindert de kans dat calcium de opname van zink door het lichaam verstoort).
• Zink heeft een wisselwerking met koper, ijzer, calcium en vitamine A, dus een onjuiste aanvulling kan leiden tot onevenwichtigheden in andere voedingsstoffen die kunnen leiden tot negatieve reacties bij uw hond.

Meest bruikbare tot minst bruikbare vormen van zink:

• Zinkcitraat, -picolinaat en -gluconaat zijn goed opneembaar en worden gemakkelijk door het lichaam van uw hond gebruikt.
• Chelated zink is iets minder absorbeerbaar dan zinkpicolinaat en zinkgluconaat, maar het veroorzaakt over het algemeen niet zoveel maagklachten als sommige andere vormen van zink.
• Zinkmethionine is relatief biologisch beschikbaar en wordt door de meeste honden goed verteerd
• Zinksulfaat ligt moeilijk op de maag, dus over het algemeen wordt aangeraden om het fijn te maken en aan het voer toe te voegen. Hierdoor wordt het echter minder goed opneembaar
• Zinkoxide is erg moeilijk op te nemen door uw hond. Het is echter goedkoop, waardoor het voor veel hondenvoerfabrikanten het zink bij uitstek is als ze zink aan hun hondenvoer toevoegen.

Giftigheid van zink

Zink kan problemen veroorzaken als het in grote hoeveelheden wordt toegediend. Een enkele dosis van 225-450 mg kan een hond laten braken, en dodelijke doses zink beginnen rond de 900 mg. Zinkvergiftiging kan bij honden op verschillende manieren voorkomen: overmatig hijgen, braken, lusteloosheid, diarree, snelle ademhaling met een onregelmatige of snelle hartslag, en zelfs geelzucht. Als uw hond een zinkvergiftiging heeft, is medisch ingrijpen noodzakelijk.

Bepalen hoeveel zink u moet geven

De algemene vuistregel is 25 mg zink per 50 kilo gewicht van uw hond. Als u na zes weken op dit niveau geen verbetering bij uw hond ziet, kunt u de dagelijkse dosis verhogen tot 50 mg. Raadpleeg altijd een deskundige die bekend is met zinktekort bij honden als u het niet zeker weet.

Conclusie

Hoewel een zinktekort gevaarlijk kan zijn, hoeft het geen langdurig doodvonnis te zijn. Door proactief te zijn – door een uitgebalanceerd, gevarieerd rauw dieet te geven – kunt u ervoor zorgen dat uw hond nooit met dit probleem te maken krijgt. En door u bewust te zijn van de symptomen, kunt u indien nodig maatregelen nemen om het probleem aan te pakken met supplementen.

-Door Kristin Clark, MA, CSAN

Hoofdredacteur, Raw Pet Digest

Oprichtster, Raw Pets Thrive Movement

www.rawpetsthrive.com

www.rawpetdigest.com

www.facebook.com/rawpetdigest