Epulis bij honden is een aandoening die optreedt wanneer zich een goedaardig gezwel vormt in het tandvlees van een hond. De aandoening komt meestal voor in de buurt van een tand.
Er zijn eigenlijk een paar verschillende soorten van deze aandoening. Medisch gezien worden ze ossificerend, fibromateus en acanthomateus genoemd.
Als de vacht vliegt: reizen met huisdieren
Advertentie
De aandoening veroorzaakt een reeks symptomen die invloed hebben op hoe een hond zijn bek kan gebruiken. In sommige gevallen hebben honden last van bloedingen, problemen met eten en verlies van tanden.
De exacte oorzaak van de aandoening is onbekend. Helaas zijn sommige hondenrassen, waaronder Boxers, Amerikaanse Bulldogs en Shetland Sheepdogs, vatbaarder voor de ontwikkeling ervan dan andere rassen.
Als u de tekenen van epulis bij uw hond ziet, ga dan naar een dierenarts voor een juiste diagnose en behandeling.
Hier is wat u moet weten over de symptomen, oorzaken en behandelingen van de aandoening.
Symptomen van epulis bij honden
Epulis bij honden geeft een scala aan symptomen. Meestal zijn ze van invloed op de mond. Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn
- Bloeden rond het gebied
- Kwijlen
- Verlies van eetlust
- Problemen met kauwen
- Slechte adem
- Opgezwollen kaak
- Gewichtsverlies
Oorzaken van Epulis bij honden
(Foto credit: IgorChus / Getty Images)
Technisch gezien is de oorzaak van de aandoening onbekend. De volgende hondenrassen hebben er echter de meeste kans op:
- Boxers
- Oud-Engelse Herdershonden
- Engelse Bulldogs
- Shetland Herdershonden
- Amerikaanse Bulldoggen
Over het algemeen hebben hondenrassen met een platte kop de meeste kans om deze aandoening te ontwikkelen.
Daarnaast wordt soms een andere aandoening, gingivale hyperplasie genaamd, verward met epulis. Die aandoening zorgt er echter voor dat het tandvlees in zijn geheel groter wordt.
Behandelingen voor epulis bij honden
Ten eerste zal uw dierenarts uw hond volledig lichamelijk onderzoeken. Ten tweede zal uw dierenarts de mond en het tandvlees van uw hond onderzoeken. Ten derde wordt er bloedonderzoek gedaan.
Uiteindelijk bestaat de behandeling van de aandoening uit het verwijderen van het gezwel. Dit is een chirurgische ingreep. Er wordt een röntgenfoto gemaakt om de omvang van de aandoening te controleren.
Na de behandeling krijgt uw hond een paar dagen zacht voedsel. Er wordt ook pijnmedicatie aanbevolen.
Zoals altijd moet u zich houden aan de exacte dosering en frequentie die uw dierenarts u geeft. Voltooi ook de volledige medicijnkuur.
Kortom, de oorzaak van de aandoening is onbekend – maar door het gebit van uw hond regelmatig te reinigen, kunt u gebitsproblemen voorkomen. Vraag uw dierenarts om meer advies over een routine die voor uw hond werkt.
