Vermineuze myelitis bij honden is een neurologische aandoening die het gevolg is van parasitaire infecties in het ruggenmerg. Hoewel het relatief zeldzaam is, kan het ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en mobiliteit van de hond. De term “ongedierte” verwijst naar de betrokkenheid van wormen of wormachtige parasieten, die het ruggenmerg binnendringen en een ontsteking veroorzaken, bekend als myelitis. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door verschillende parasieten en het voorkomen ervan hangt grotendeels af van de geografische locatie en de blootstelling van de hond aan deze parasieten.
Dit is wat je moet weten over de symptomen, oorzaken en behandeling van deze aandoening bij honden.
Symptomen van ongedierte myelitis bij honden
(Foto Credit: Teamjackson | Getty Images)
Ongedierte myelitis presenteert zich vaak met subtiele symptomen die in eerste instantie kunnen worden verward met minder ernstige gezondheidsproblemen. Naarmate de ziekte echter voortschrijdt, kan het leiden tot aanzienlijk ongemak en mobiliteitsproblemen bij de getroffen honden. Veel voorkomende symptomen zijn
- Zwakte of verlamming, vaak asymmetrisch
- Gebrek aan coördinatie (ataxie)
- Niet kunnen lopen
- Pijn of gevoeligheid langs de wervelkolom
- Spieratrofie of verlies van spiercontrole
- Gedragsveranderingen door ongemak
- Moeite met blaas- of darmcontrole
Het begin van de symptomen treedt meestal op binnen een paar weken na blootstelling aan de parasiet, maar dit kan variëren afhankelijk van het type parasiet en de algehele gezondheid en immuunrespons van de hond. Het is belangrijk om te weten dat de aandoening zonder snelle veterinaire interventie snel kan verergeren, wat kan leiden tot ernstigere neurologische stoornissen en mogelijk levensbedreigende complicaties. Als u vermoedt dat uw hond symptomen van myelitis verminera vertoont, moet u hem onmiddellijk naar een dierenarts brengen voor een juiste diagnose en een passend behandelingsplan.
Om de diagnose ongedierte myelitis te stellen, zal uw dierenarts waarschijnlijk beginnen met een grondig lichamelijk onderzoek en het doornemen van de medische voorgeschiedenis van uw hond. Ze kunnen bloedonderzoek aanbevelen om tekenen van infectie of ontsteking te identificeren en beeldvormingstechnieken zoals MRI of CT-scans om een gedetailleerd beeld van het ruggenmerg te krijgen. In sommige gevallen kan een analyse van het hersenvocht (CSF) nodig zijn om de aanwezigheid van parasieten of gerelateerde immuunreacties op te sporen. Deze aandoening is echter zeer moeilijk te diagnosticeren en in veel gevallen is een definitieve diagnose alleen mogelijk door postmortaal weefselonderzoek.
Oorzaken van ongedierte myelitis bij honden
(Foto Credit: Kseniya Starkova | Getty Images)
Vermineuze myelitis bij honden is een neurologische aandoening die het gevolg is van parasitaire infecties in het ruggenmerg. Hoewel het relatief zeldzaam is, kan het ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en mobiliteit van de hond. De term “ongedierte” verwijst naar de betrokkenheid van wormen of wormachtige parasieten, die het ruggenmerg binnendringen en een ontsteking veroorzaken, bekend als myelitis. Deze aandoening kan worden veroorzaakt door verschillende parasieten en het voorkomen ervan hangt grotendeels af van de geografische locatie en de blootstelling van de hond aan deze parasieten.
- Dit is wat je moet weten over de symptomen, oorzaken en behandeling van deze aandoening bij honden.
- Symptomen van ongedierte myelitis bij honden
- (Foto Credit: Teamjackson | Getty Images)
- Ongedierte myelitis presenteert zich vaak met subtiele symptomen die in eerste instantie kunnen worden verward met minder ernstige gezondheidsproblemen. Naarmate de ziekte echter voortschrijdt, kan het leiden tot aanzienlijk ongemak en mobiliteitsproblemen bij de getroffen honden. Veel voorkomende symptomen zijn
Zwakte of verlamming, vaak asymmetrisch
Gebrek aan coördinatie (ataxie)
Niet kunnen lopen
Pijn of gevoeligheid langs de wervelkolom
Spieratrofie of verlies van spiercontrole
- Gedragsveranderingen door ongemak
- Moeite met blaas- of darmcontrole
- Het begin van de symptomen treedt meestal op binnen een paar weken na blootstelling aan de parasiet, maar dit kan variëren afhankelijk van het type parasiet en de algehele gezondheid en immuunrespons van de hond. Het is belangrijk om te weten dat de aandoening zonder snelle veterinaire interventie snel kan verergeren, wat kan leiden tot ernstigere neurologische stoornissen en mogelijk levensbedreigende complicaties. Als u vermoedt dat uw hond symptomen van myelitis verminera vertoont, moet u hem onmiddellijk naar een dierenarts brengen voor een juiste diagnose en een passend behandelingsplan.
- Om de diagnose ongedierte myelitis te stellen, zal uw dierenarts waarschijnlijk beginnen met een grondig lichamelijk onderzoek en het doornemen van de medische voorgeschiedenis van uw hond. Ze kunnen bloedonderzoek aanbevelen om tekenen van infectie of ontsteking te identificeren en beeldvormingstechnieken zoals MRI of CT-scans om een gedetailleerd beeld van het ruggenmerg te krijgen. In sommige gevallen kan een analyse van het hersenvocht (CSF) nodig zijn om de aanwezigheid van parasieten of gerelateerde immuunreacties op te sporen. Deze aandoening is echter zeer moeilijk te diagnosticeren en in veel gevallen is een definitieve diagnose alleen mogelijk door postmortaal weefselonderzoek.
Oorzaken van ongedierte myelitis bij honden
(Foto Credit: Kseniya Starkova | Getty Images)
Bij honden is de belangrijkste oorzaak van ongedierte myelitis een parasitaire infectie, in het bijzonder een infectie met nematoden of rondwormen. De meest voorkomende parasieten die verantwoordelijk zijn voor deze aandoening zijn:
Baylisascaris procyonis: Dit is een rondworm die voorkomt bij wasberen, die zijn natuurlijke gastheren zijn. Honden kunnen besmet raken door eieren uit de uitwerpselen van wasberen of uit een besmette omgeving binnen te krijgen.
Angiostrongylus vasorum: Deze parasiet, ook wel Franse hartworm genoemd, richt zich meestal op de longen en bloedvaten. In sommige gevallen kan hij echter het ruggenmerg bereiken en neurologische problemen veroorzaken.
Toxocara canis: Hoewel de larven van deze spoelworm voornamelijk het maag-darmkanaal aantasten, kunnen ze naar het centrale zenuwstelsel migreren en ontstekingen en, in ernstige gevallen, myelitis veroorzaken.
Dirofilaria immitis: Beter bekend als de hartworm, infecteert deze parasiet meestal het hart en de longen. In zeldzame gevallen kan hij myelitis veroorzaken door een afwijkende migratie.
Zodra deze parasieten het centrale zenuwstelsel binnendringen, lokken ze een immuunreactie uit die leidt tot ontsteking en zwelling. Deze reactie verstoort de normale neurale functie en beschadigt het zenuwweefsel. Als het lichaam de parasieten blijft bestrijden, kan de langdurige ontsteking leiden tot aanzienlijke neurologische schade. Na verloop van tijd manifesteert deze schade zich bij aangetaste honden als symptomen zoals verlamming, zwakte en coördinatieverlies.
Verschillende factoren kunnen het risico van een hond op het ontwikkelen van ongedierte myelitis verhogen. Vooral de geografische locatie is belangrijk, omdat gebieden met een hogere prevalentie van bepaalde parasieten een grotere bedreiging vormen. Honden die veel tijd buiten doorbrengen, vooral in omgevingen waar ze gastheren zoals slakken, naaktslakken of muggen kunnen tegenkomen, lopen een grotere kans om te worden blootgesteld. Daarnaast kan een gebrek aan regelmatige diergeneeskundige zorg en maatregelen ter preventie van parasieten bijdragen aan de ontwikkeling van deze aandoening. Puppy’s en jonge honden zijn ook vatbaarder vanwege hun onvolgroeide immuunsysteem.
