Vandaag gaan de nominaties open voor de Unsung Hero Award van PureDogs Media. Het werkt heel eenvoudig: als u een vrijwilliger in een opvangcentrum of reddingsactie kent die speciale erkenning verdient, vertel ons dan iets over die persoon. De winnaar (gekozen door een select panel) wordt geëerd tijdens de Petties van dit jaar. En de winnaar kiest een dierenasiel of rescue die namens hem/haar $10.000 krijgt. Dat klopt: tienduizend dollar.
De Unsung Hero is een prijs waar ik bijzonder trots op ben dat PureDogs deze in het leven heeft geroepen. Vrijwilligers zijn niet alleen van vitaal belang voor de werking van een opvangcentrum, maar ook voor het welzijn van de dieren die er verblijven. Dus misschien kent u iemand die ongelofelijk veel moeite heeft gedaan om een vergeten hond of kat te helpen, iemand die een dier op een bijzonder moedige of opmerkelijke manier heeft gered. Wij willen hun verhaal horen.
Koe probeert uit slachthuis te breken. Godzijdank voor wat er daarna gebeurt 
Advertentie
Of misschien kent u iemand die zich dag in, dag uit inzet om het leven beter te maken voor de vele eenzame en verwarde dieren die nog geen – of misschien wel nooit – een thuis hebben. Hun heldendom is niet sensationeel of opvallend. Het is gewoon een consistente, onvermoeibare toewijding die niet wordt aangetast door de eindeloze behoefte aan meer. Als ik niet verbonden was aan PureDogs, kan ik veel mensen bedenken die ik zou nomineren.
- Naast de uren die ze elke week in het asiel doorbrengt, zorgt Ann regelmatig voor honden die niemand anders wil nemen. Ze heeft een zwak voor de schurftige, ongelukkige Pit Bulls en staat erop dat deze pups met een beetje moeite zouden opbloeien. Dat doen ze ook – velen hebben dankzij haar toewijding een permanent gezin gevonden.
- Judi en Sarah Jo hebben ontelbare zaterdagen doorgebracht met het Give a Dog a Bone programma in San Francisco – een fysiek en emotioneel zware taak die wekenlange training vereist om uiteindelijk met dieren in een langdurig opvangcentrum te kunnen werken. Zonder de vrijwilligers zouden de honden van Give a Dog a Bone letterlijk weken of maanden alleen in een kennel zitten – zonder wandelingen, zonder mentale verrijking en zonder enig gezelschap.
- Voordat ze vorige maand naar het buitenland verhuisde, kwam Karen bijna elke dag naar het asiel in Espanola Valley – de definitie van een onbetaalde medewerkster. Ze liet urenlang honden uit, ze hielp in de kliniek tijdens castratie en sterilisatie en ze gaf ons vrijwilligers het gevoel dat we deel uitmaakten van het team.
- Wanneer het asiel een bepaalde rol als vrijwilliger nodig had, kwam Martha in actie. Ze heeft op adoptiebeurzen gewerkt, ze heeft honden door de stad vervoerd, ze heeft adoptiehonden en zwerfhonden uitgelaten, en ze maakt nog steeds tijd om de kleine, minder bekende reddingsgroepen in de gemeenschap te helpen. Haar Facebook-wand is een eindeloze stroom berichten over dieren in nood en evenementen in het asiel.
Ik kan nog wel even doorgaan, maar nu is het tijd om uw verhalen in te sturen. Veel succes allemaal. En dank u wel.
