Polydactylie bij honden is een medische aandoening waarbij een hond geboren wordt met een extra teen. Meestal bestaat de extra teen voornamelijk uit zacht weefsel.
Bepaalde rassen hebben meer last van deze aandoening dan andere. Met name de rassen Australian Shepherd, Norwegian Lundehund en Great Pyrenees kunnen er aanleg voor hebben.
Koe probeert uit slachthuis te breken. Godzijdank voor wat er daarna gebeurt 
Advertentie
Gelukkig kunnen honden met een extra teen meestal een heel normaal leven leiden. De aandoening is alleen een probleem als de extra teen aan dingen blijft haken.
Als u tekenen ziet dat uw hond aan deze aandoening lijdt, dan moet u uw dierenarts raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling. Dit is wat u moet weten over de symptomen, oorzaken en behandelingen van polydactylie bij honden.
Symptomen van polydactylie bij honden
Polydactylie bij honden heeft tot gevolg dat een hond geboren wordt met een extra teen. Meestal zit de extra teen iets hoger in de poot dan de andere tenen.
Oorzaken van polydactylie bij honden
(Foto Credit: Wirestock | Getty Images)
De oorzaak van polydactylie bij honden is vaak een genetische mutatie. De extra teen kan zich aan de voor- of achterkant van de ledematen bevinden. Normaal gesproken wordt een hond geboren met vier tenen en een Hubertusklauw op de voorpoten, samen met vier tenen op elk van de achterpoten.
Interessant genoeg worden sommige rassen, zoals de Noorse Lundehund, gefokt om een extra teen te hebben. De Lundehund heeft er zelfs zes per poot. Dit is om hen te helpen navigeren op besneeuwd en oneffen terrein. Enkele andere rassen die vaak een extra teen hebben zijn:
- Australische Herder
- Anatolische Herder
- Grote Pyreneeën
- Beauceron
- Briard
Behandelingen voor polydactylie bij honden
Over het algemeen is de aandoening vrij gemakkelijk te zien vanaf de geboorte. Meestal lijken pups met polydactylie grotere voeten te hebben dan normaal.
Technisch gezien kan uw dierenarts, indien gewenst, een röntgenfoto van de tenen van uw hond maken om de status van eventuele extra tenen te controleren. In veel gevallen bestaat de extra teen alleen maar uit zacht weefsel.
Positief is dat de meeste honden met polydactylie niet behandeld hoeven te worden. Maar als de extra teen de beweging van uw hond belemmert of aan voorwerpen blijft haken, kan deze verwijderd worden. Hiervoor is een chirurgische ingreep nodig.
Als uw pup een extra teen heeft, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat deze goed getrimd wordt. De reden hiervoor is dat de extra teennagel door zijn positie misschien niet zo snel afslijt als de andere teennagels van uw hond. Bovendien kan er gevaar en onnodige pijn ontstaan als de wolfsklauw lang genoeg is om iets te vangen dat de klauw van de ledemaat zou kunnen scheuren. Regelmatige verzorging kan dus ernstig spierletsel bij honden met deze aandoening helpen voorkomen.
