Rectale prolaps bij honden treedt op wanneer de binnenste lagen van het rectum – het eindgebied van de dikke darm – naar buiten drukken en uit de anus steken. Meestal gebeurt dit wanneer honden zich inspannen om te poepen, te plassen of te bevallen.
Een verzakking van het rectum kan om verschillende redenen voorkomen bij honden van elk ras, leeftijd of geslacht, waaronder spijsverterings- en urinestoornissen. Na verloop van tijd kan de doorbloeding van het rectum verstoord raken en kan het rectumweefsel gemakkelijk beschadigd raken.
Hoe u een sterke band tussen u en uw hond kunt behouden
Advertentie
Dit moet worden behandeld als een noodsituatie en vereist onmiddellijke diergeneeskundige zorg. Als u de tekenen van een rectale prolaps bij uw hond ziet, raadpleeg dan uw dierenarts zodat hij een diagnose kan stellen en met de behandeling kan beginnen.
Hier leest u wat u moet weten over de symptomen, oorzaken en behandelingen van rectale verzakking bij honden.
Symptomen van rectale verzakking bij honden
(Afbeelding Credit: Getty Images)
De meest voor de hand liggende manier om rectale verzakking bij honden te herkennen is door de roze buis van vlees die uit de anus steekt, vooral na het poepen of plassen.
Als de bloedsomloop naar het rectum verstoord is, kan het roze vlees paars of zwart worden.
De verzakking kan onvolledig zijn, wat betekent dat slechts een klein deel van de rectale bekleding zichtbaar is wanneer de hond poept, maar dat dit kort daarna weer verdwijnt. Of de verzakking kan volledig zijn, wat betekent dat er een massa weefsel zichtbaar blijft.
Honden met een rectale prolaps zullen zich waarschijnlijk inspannen als ze proberen te poepen en kunnen aan het verzakte weefsel likken.
Oorzaken van rectale verzakking bij honden
(Afbeelding Credit: Getty Images)
Parasitaire infecties zijn de meest voorkomende oorzaak van rectale verzakking bij honden, maar er zijn verschillende andere mogelijke oorzaken.
De aandoening komt het vaakst voor bij puppy’s jonger dan zes maanden, hoewel het bij honden van elke leeftijd kan voorkomen.
Hier zijn enkele aandoeningen die kunnen leiden tot rectumverzakking:
- Diarree
- Constipatie
- Inspannen om te poepen
- Darmirritatie of -ontsteking
- Bacteriële of virale infectie
- Vergrote prostaat
- Rectale of anale tumoren
- Blaasontsteking
- Stenen in de urinewegen
- Abnormale bevalling
- Rectale afwijking
- Anaalzak aandoening
- Perineale hernia
- Rectale of anale vernauwing (veroorzaakt door littekenweefsel van een verwonding of ontsteking)
Behandelingen voor rectale verzakking bij honden
(Afbeelding Credit: Getty Images)
De behandeling voor rectale verzakking bij honden hangt af van de oorzaak van de aandoening en hoe beschadigd het rectale weefsel is.
Als er sprake is van een bacteriële, virale of parasitaire infectie, zal een dierenarts deze moeten behandelen, meestal met antibiotica of antiparasitaire geneesmiddelen. Andere onderliggende factoren zullen dienovereenkomstig behandeld worden.
Als het rectumweefsel niet te veel schade heeft opgelopen, zal de dierenarts waarschijnlijk proberen om het rectum handmatig terug op zijn plaats te duwen en een hechting rond de anus aanbrengen, die ongeveer 48 uur zal blijven zitten. De dierenarts kan een verdoving geven, zoals een ruggenprik, om het ongemak te verlichten. De hond kan nog steeds poepen terwijl de hechtingen erin zitten.
Soms mislukt deze procedure, in welk geval de dierenarts een coloplexie kan uitvoeren. Dit is een meer invasieve procedure waarbij de dierenarts de buikholte chirurgisch opent en de dikke darm aan de buikwand vasthecht om te voorkomen dat de endeldarm naar buiten glijdt.
Als het rectumweefsel te beschadigd is om te redden of als andere procedures hebben gefaald, kunnen dierenartsen een laatste optie overwegen. In deze gevallen kunnen dierenartsen het rectumweefsel operatief verwijderen en de darm aan de anus verankeren. Dit leidt vaak tot complicaties zoals incontinentie, dus dierenartsen proberen dit zo mogelijk te vermijden.
