Triamcinolone acetonide, beter bekend onder de merknamen Panalog en Vetalog, is een krachtig steroïde dat gebruikt kan worden om ontstekingen, zwellingen en jeuk bij verschillende aandoeningen bij honden te behandelen. Dierenartsen kunnen het verder voorschrijven als langetermijnbehandeling voor artritis en chronische pijn of huidaandoeningen veroorzaakt door allergieën.
Omdat triamcinolonacetonide zo krachtig is, mag het alleen op recept en volgens strikte veterinaire instructies worden gebruikt. Dierenartsen zullen het middel vaak naast andere medicijnen voorschrijven, omdat het alleen de ontstekingssymptomen behandelt en niet de onderliggende oorzaken.
Als de haren vliegen: reizen met huisdieren
Advertentie
Het is belangrijk dat u de richtlijnen van uw dierenarts voor deze medicatie opvolgt en het gebruik ervan niet stopzet totdat uw dierenarts u zegt dat u dat moet doen. U kunt triamcinolone acetonide gemakkelijk online kopen met het recept van uw dierenarts.
Hier leest u wat u moet weten over het gebruik, de dosering en de bijwerkingen van triamcinolonacetonide voor honden.
Gebruik van triamcinolonacetonide voor honden
(Afbeelding Credit: MediaForMedical/UIG via Getty Images)
Triamcinolone acetonide kan gebruikt worden om honden te behandelen tegen ontstekingen die gepaard gaan met verschillende aandoeningen in vele delen van het lichaam.
Hier zijn enkele aandoeningen die uw dierenarts met triamcinolonacetonide kan behandelen:
- Dermatitis
- Seizoensgebonden eczeem
- Artritis
- Allergieën
- Ontsteking door letsel
- Granuloom
- Ontsteking van oog- of ooraandoeningen
Dosering van triamcinolonacetonide voor honden
(Afbeelding Credit: Getty Images)
Het volgende is slechts een richtlijn voor het typische gebruik van het medicijn bij honden en mag niet in de plaats komen van het advies van uw dierenarts voor uw individuele hond.
De gebruikelijke dosering van triamcinolonacetonide voor honden kan sterk variëren, afhankelijk van hun aandoening en de toedieningsmethode. Dit geneesmiddel is verkrijgbaar in vormen die oraal kunnen worden toegediend als tablet of siroop, uitwendig als zalf of via injectie.
Typische doseringen variëren van 0,05 tot 1 mg per pond, en honden moeten het tussen één keer per dag en één keer per week innemen. Uw dierenarts kan u verdere instructies geven voor de juiste dosering.
Afhankelijk van de reactie van uw hond op de behandeling, kan uw dierenarts de behandeling aanpassen totdat hij de juiste dosering heeft gevonden. Het is belangrijk om door te gaan met het toedienen van het medicijn aan uw hond volgens de instructies van uw dierenarts, zelfs als de symptomen verbeteren.
Vroegtijdig stoppen met de behandeling kan resulteren in een terugval of resistentie van uw hond tegen de behandeling. Honden moeten ook worden gespeend van steroïden, omdat het abrupt stoppen van de behandeling kan leiden tot complicaties zoals de ziekte van Addison.
Bijwerkingen van triamcinolonacetonide bij honden
(Afbeelding Credit: Getty Images)
Er zijn enkele veel voorkomende bijwerkingen van triamcinolonacetonide bij honden waarvan u op de hoogte moet zijn voordat u met de behandeling begint.
Als de bijwerkingen extreem worden of u zorgen baren, moet u contact opnemen met uw dierenarts zodat hij de dosering kan aanpassen of een andere vorm van behandeling kan proberen. Langdurig gebruik van het medicijn verhoogt het risico op bijwerkingen nog verder.
Hier zijn enkele van de bijwerkingen die u kunt zien bij het gebruik van triamcinolonacetonide bij honden:
- Braken
- Diarree
- Sufheid
- Alopecia (haaruitval)
- Verlies van eetlust of overmatig eten
- Toegenomen dorst of plassen
- Gewichtstoename
- Verhoogde bloeddruk
- Verminderde werking van het immuunsysteem
- Hijgen
- Agressie of gedragsveranderingen
Zoals bij alle medicijnen bestaat er een risico op een allergische reactie die tot anafylaxie kan leiden. Als u tekenen van een allergische reactie ziet, moet u contact opnemen met uw dierenarts.
Uw dierenarts moet ook op de hoogte zijn van andere medische aandoeningen die uw hond heeft of andere medicijnen die hij gebruikt, omdat deze slecht kunnen reageren met triamcinolonacetonide. Dit is vooral belangrijk bij honden die behandeld worden voor suikerziekte met insuline.
